Ireneusz Socha

Kirkut–Koncept to grupa muzyczna założona przeze mnie w 1985 roku. Zespół był częścią ówczesnego niezależnego środowiska artystycznego Dębicy. Podczas sześciu lat istnienia grupy, zespół wydał 9 kaset, a mimo małej ilości koncertów, został zaliczony przez krytyków do najbardziej nowatorskich grup niezależnego rocka w Polsce lat 80. Nazwa zespołu nawiązywała do cmentarza żydowskiego (kirkutu), mieszczącego się nieopodal mojego bloku. Miejsce to było dla mnie punktem wyjścia do rozważań nad pracą, tożsamością, wiarą, kulturą, pamięcią i relacjami polsko–żydowskimi. Sformułowałem filozofię zespołu w duchu sztuki konceptualnej – odnosząc się do szczególnego rodzaju palimpsestu: przenikających się warstw kultur, czasów, stylistyk, języków i mód. Zacząłem tworzyć w epoce schyłkowego PRL-u, czyli w czasie izolacji geograficznej i kulturowej, ogólnej apatii, szarzyzny oraz rozpadu starych struktur społecznych.

Muzyki uczyłem się słuchając nagrań emitowanych przez radio, zarejestrowanych na płytach i taśmach. Fascynowało mnie wszystko: słuchowiska radiowe, rock, jazz, muzyka klasyczna, ludowa, eksperymentalna i awangardowa. Muzyka Kirkutu–Konceptu była zróżnicowana formalnie i stylistycznie: rockowa ekspresja i motoryka spotykały się z dadaistycznym kabaretem, balladowa liryka z brudem i hałasem, eksperyment z banałem i żart muzyczny z rytuałem – przechodząc od niby–piosenek i naiwnych melodii przez wieloczęściowe kompozycje instrumentalne, aż po grupowe improwizacje. Najważniejsze programy koncertowe grupy to: „Piknik na kirkucie” (1987–1988) oraz „Kamień na kamieniu” (1988–1989). Ostatni koncert Kirkutu–Konceptu odbył się 16 maja 1989 w Lublinie.

Historia zespołu Kirkut-Koncept w formacie PDF