Ireneusz Socha

Dzieło mojego życia. Długo trwało, zanim je ukończyłem, znalazłem redaktora naukowego i wydawcę. A to była dopiero połowa sukcesu. Należało jeszcze sfinansować druk książki. Pomogli mi w tym m.in. przyjaciele z USA i ze Związku Dębiczan w Izraelu, ale i tak główny ciężar przedsięwzięcia spadł na mnie. Ostatecznie „Księgę Dębicy” opublikowało we wrześniu 2014 r. Wydawnictwo Naukowe Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu. Jest to pierwsze jej wydanie w języku polskim. Pełny tytuł książki brzmi „Księga Dębicy. Kolebka naszej młodości – wspomnienia żydowskich mieszkańców Dębicy”. Przygotowałem ją wespół z zawodowym historykiem – Arkadiuszem S. Więchem.

Prace redakcyjne zabrały nam dwa lata. Tom zawiera wszystkie rozdziały oryginału (w moim tłumaczeniu) oraz esej historyczny pióra Arkadiusza Więcha. W książce znalazły się również niezwykle rzadkie i interesujące fotografie Stefanii Gurdowej sprzed II wojny światowej oraz słowniczek terminów związanych z religią i kulturą żydowską. Podstawą mojego przekładu były tłumaczenia na język angielski z języków oryginału, czyli hebrajskiego i jidysz. Tłumaczeń z hebrajskiego dokonał Jerrold Landau, a z jidysz – Roberta Newman i Ronald M. Miller.