| 2012 |
Warszawa
Liceum im. Piotra Wysockiego
| 2012 |
Żydowska historia warszawskiej Pragi może się wydawać dzisiaj nieco osierocona. Niezbyt dużo się o niej wie, niezbyt dużo mówi i tyle samo pyta. A w XVIII wieku to właśnie prawa strony Wisły była miejscem, w którym które życie żydowskie rozkwitało i które nazywane było „żydowskim miasteczkiem” Warszawy (gmina żydowska powstała tu w roku 1755).
Na przełomie XVIII i XIX wieku tę stronę Wisły zamieszkiwało 5 tysięcy Żydów, a w połowie XIX wieku stanowili oni około 30% mieszkańców dzielnicy (w połowie XX wieku liczba ta wynosiła 40%). Zamieszkiwali przede wszystkim obszar ulicy Targowej, Ząbkowskiej, Brzeskiej i Stalowej. Część mieszkała również na Jagiellońskiej, Szerokiej i niegdysiejszej Brukowej (dzisiaj to Kłopotowskiego i Okrzei). Oprócz handlarzy i rzemieślników Praga miała też swoich żydowskich lekarzy, adwokatów i artystów. Poza tym tragarzy, karczmarzy i kucharzy w garkuchniach. Były piwiarnie, były zajazdy, a na rogu Brukowej i Namiestnikowskiej stała zbudowana w 1846 roku rzeźnia.
Dzisiaj na terenie zbudowanej w 1836 roku, pierwszej okrągłej synagogi w Europie (róg Jagiellońskiej i Kłopotowskiego) stoi przedszkole, a o historii miejsca świadczą jedynie zachowane fundamenty i otaczający teren stary mur. Z kolei w budynku bożnicy zbudowanej w połowie XIX wieku, przy ulicy Targowej 50/52 obecnie mieści się Muzeum Warszawskiej Pragi. Trochę dalej, w zaprojektowanym przez Henryka Stifelmana niegdysiejszym żydowskim akademiku na Sierakowskiego 7, teraz znajduje się hotel policyjny.
W żydowskim domu wychowawczym, również zaprojektowanym przez Stifelmana, wzniesionym przy dzisiejszej Jagiellońskiej 28 (kiedyś Petersburska), od 1954 roku swoje miejsce ma teatr dla dzieci „Baj”. W wybudowanym z czerwonej cegły budynku, przy dzisiejszej Kłopotowskiego 31, kiedyś znajdowała się mykwa, a dzisiaj mieści się Wielokulturowe Liceum Humanistyczne im. Jacka Kuronia. Można by tak wymieniać.
Cmentarz żydowski na praskim Bródnie został założony w 1780 roku przez pochowanego tu Szmula Zbytkowera. Na jego terenie znajdował się na nim również drewniany dom pogrzebowy i mykwa. Z biegiem czasu cmentarz stał się miejscem pochówku żydowskiej biedoty (również z lewej strony Wisły).
W czasie II wojny światowej z cmentarza większość macew wywieziono, na przełomie roku 1942 i 1943 rozebrano cmentarny mur, a w roku 1947 odprawiono tu ostatni pochówek. Z 300 tysięcy nagrobków, zachowało się jedynie około 3 tysięcy macew. Pewnie o fragmenty tych zabranych można się jeszcze czasem potknąć spacerując po Warszawie.
I to tutaj niedaleko, dwa przystanki od cmentarza, a trzy przystanki od żydowskiej Pragi znajduje się dzisiaj Liceum Piotra Wysockiego, w którym na przełomie zimy i wiosny 2012 Małgorzata Jastrzębska i Anna Desponds prowadziły warsztaty Szkoły Dialogu.
Dzięki pomocy trenerek, uczniowie liceum, przez kilka dni poznawali żydowską historię Polski i żydowską historię Pragi. Poprzez rozmowy, spacery i zadawanie pytań coraz głębiej zanurzali się temat, dla wielu zupełnie nowy. Uczniowie angażowali się w ćwiczenia, brali udział w dyskusjach i dzielili się przemyśleniami dotyczącymi wojny i Zagłady. Zastanawiali się nad tym, czym dla człowieka jest tożsamość, na czym polega przynależność do grupy i jak mogła wyglądać tożsamość niegdysiejszych praskich Żydów.
W ramach swojego projektu kończącego wiosenno-zimową Szkołę Dialogu uczniowie postanowili zająć się żydowskim cmentarzem na Bródnie, którego złym stanem przejęli się podczas trwania warsztatów.
25 maja 2012 zaczęli swój dzień od spotkania z Janem Jagielskim, którego zaprosili z prośbą, aby przybliżył im historię bródnowskiego cmentarza żydowskiego. Po spotkaniu wzięli sprezentowane przez zaproszoną do współpracy Fundację Nissenbaumów rękawiczki i worki i rozpoczęli porządkowanie cmentarza, o czym sami pisali tak:
„Dnia 25 maja wybraliśmy się na wyprawę, aby uporządkować cmentarz żydowski na Bródnie.
Wybierając się tam, nie wiedzieliśmy co nas czeka, a po tym co zobaczyliśmy, byliśmy przerażeni. Macewy są zrzucone w jedno miejsce, z nagrobków ludzie zrobili sobie ławki oraz miejsca na ogniska. Cmentarz jest zdewastowany. W krzakach znajdowaliśmy przeróżne przedmioty m.in. rury, strzykawki, buty, butelki. Sprzątanie tego cmentarza było przeżyciem, którego nigdy nie zapomnimy”.
Szkoła:
Liceum im. Piotra Wysockiego
Trenerki:
Małgorzata Jastrzębska i Anna Desponds
Dziękujemy Conference on Jewish Material Claims Against Germany (Claims Conference) za wsparcie programu edukacyjnego Szkoła Dialogu. Poprzez restytucję mienia ofiar Holokaustu, Claims Conference wspiera organizacje na całym świecie w działaniach edukacyjnych na temat Holokaustu oraz na rzecz zachowania pamięci o ofiarach Zagłady.
Dziękujemy Friends of the Forum za wsparcie programu edukacyjnego Szkoła Dialogu.