Żydzi w Proszowicach pojawili się dopiero w XVI wieku. Byli to handlarze niezamieszkujący miasta. Pierwszym wyznawcą judaizmu, który osiedlił się na stałe był Jakub Lewkowicz, który mimo sprzeciwów chrześcijańskiej społeczności prowadził w okolicy młyn i browar. Proszowice zamieszkiwał też lekarz Aron, którego ceniło wielu, a jego sława sięgała poza granice miasta. W XVII wieku społeczność żydowska liczyła już ośmiu członków, jednak prawdziwy jej rozkwit nastąpił dopiero w wieku XIX. Na przełomie wieków proszowiccy Żydzi trudnili się przed wszystkim rzemiosłem (krawiectwem, szewstwem, piekarstwem) oraz drobnym handlem. W mieście znajdowała się też znana na całą Polskę manufaktura macy. Pełnię praw przyniosły Żydom jednak dopiero lata międzywojenne. Wówczas weszli oni również do Rady Miasta. W skład proszowickiej gminy wchodziła drewniana synagoga usytuowana przy rynku wraz z murowaną mykwą, założony pod koniec XVIII lub na początku XIX wieku cmentarz oraz jatki. Funkcjonowało także kilka szkół – trzy chedery oraz religijna szkoła dla dziewcząt Bet Jaakow i syjonistyczna szkoła Tarbut. Działały także partie polityczne, przede wszystkim Aguda i syjonistyczna Mizrachi, które ze sobą konkurowały.
Proszowice
Szkoła Podstawowa im. T. Kościuszki
w Proszowicach