Katarzyna Bielawska

Mieszkam w takim regionie Polski, gdzie obok siebie żyją ludzie różnych wyznań, narodowości – słowem tygiel kulturowy. Kiedy byłam dzieckiem, po drodze do dziadków mijałam kirkut. Babcia z dziadkiem często z nami rozmawiali i to dopiero były opowieści! Egzotyczne imiona, dziwne słowa, synagoga, domy, w których mieszkali, i zawody, którymi się zajmowali Żydzi z Narewki. Nachtul, Mouszka Judejło, Birenbaum, Hana i wielu innych – to byli moi bohaterowie opowieści jak z bajek. Pracuję w Gminnym Ośrodku Kultury w Narewce jako instruktor do spraw kultury. Z wykształcenia jestem pedagogiem, historykiem i archeologiem. Co robię dla stosunków polsko-żydowskich? Rozmawiam. Przyjeżdżają potomkowie Żydów z Narewki z całego świata i zwyczajnie chcą z kimś porozmawiać.

I ja jestem tą osobą, która wysłuchuje ich historii i w miarę możliwości odpowiada na pytania, pomaga w poszukiwaniach śladów bliskich, opowiada przyjezdnym historię Żydów z Narewki. To są niezwykłe spotkania. Od niedawna prowadzę również spotkania na temat żydowskiej historii Narewki dla miejscowych uczniów. Do mnie należy także zabieranie na ten temat głosu w mediach lokalnych, udział w filmach dokumentalnych, reportażach, wywiadach itp. Moja praca pomaga przełamywać stereotypy. Pokazuje, jak bardzo potrzebne jest wzajemne zrozumienie i szacunek dla innych kultur. Mówiąc wzniośle – czuję, że naprawiam świat. To co zostało w przeszłości zniszczone – dobre stosunki polsko-żydowskie, dziś przez spotkania, edukację w jakimś stopniu mogę odbudowywać.

Działania