Tarnowskie Góry

II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica

Uczniowska prezentacja przenosi nas do przedwojennego Tarnovich. W multimedialnej animacji ze zdjęcia ul. Zamkowej znika szyld apteki, samochody i znaki drogowe, a ukazuje się czarno-biała fotografia z szyldem Gasthaus i powozami konnymi. Na ul. Krakowskiej podobnie – znikają przechodnie, świąteczne dekoracje i kolorowe loga sklepów, widzimy natomiast fasady gmachów w sepii po obu stronach ulicy. A poza tym wszystko jest tak samo, można by pomyśleć. Dopóki nie ujrzymy animacji Starego Targu. W miejscu obecnych stoisk handlowych wyrasta potężny budynek w stylu mauretańskim – z kopułą i cienkimi wieżyczkami. To synagoga – miejsce modlitw Żydów, którzy żyli w Tarnowskich Górach od początków XIX w. Miejsce, które dziś, podobnie jak Żydzi dawniej tworzący społeczność miasta, pamiętane jest przez niewielu, choć stojący tu pomnik mówi: „Nic tu innego tylko dom Boży i brama do nieba”. Prezentację przygotowali uczniowie z Koła Dialogu Międzykulturowego w tarnogórskim liceum w ramach projektu Szkoła Dialogu. Mimo że członkowie koła wykazywali się sporą wiedzą dotyczącą kultury żydowskiej oraz judaizmu, a także byli uwrażliwieni na kwestię wielokulturowości, to o tarnogórskich Żydach nie wiedzieli aż tak wiele.

Udział w programie był szansą na uzupełnienie tej wiedzy.
Trenerki Forum Dialogu opowiedziały licealistom o żywej społeczności żydowskiej w XIX w.: o utworzonym wtedy Towarzystwie Opieki nad Chorymi, Bractwie Pogrzebowym Chewra Kadisza, Żydowskim Towarzystwie Gimnastyczno-Sportowym Makabi oraz Organizacji Syjonistycznej. O asymilacji z kulturą niemiecką, o emigracji na Zachód w latach dwudziestych XX w. W końcu o dramatycznych wydarzeniach wojny: spaleniu synagogi przez Niemców w 1939 r., konfiskacie żydowskiego mienia rok później, wywózce do gett w Będzinie, Częstochowie, Dąbrowie Górniczej, Krakowie, Sosnowcu i Zawierciu i ostatecznie transporcie do obozu Auschwitz-Birkenau w 1942 r.
Na ostatnim warsztacie Szkoły Dialogu uczniowie gościli p. Krzysztofa Gwoździa, autora wielu opracowań na temat historii Tarnowskich Gór, który dostarczył im ciekawej wiedzy dotyczącej tarnogórskiej gminy żydowskiej. Mówił o tym, że w tarnogórskiej synagodze nie było babińca i kobiety wbrew tradycji modliły się z mężczyznami w sali głównej. Że mykwa służyła również miejscowej społeczności jako łaźnia publiczna. Że na cmentarzu żydowskim pochowani są także ewangelicy.

W ramach przygotowań do samodzielnego projektu uczniowie pojechali do Żarek, by zobaczyć jeden z najlepiej w województwie zachowanych żydowskich cmentarzy. Na kirkut przyjechała też specjalnie dla licealistów p. Katarzyna Kulińska, przedstawicielka Urzędu Miasta i Gminy Żarki, by opowiedzieć młodzieży o historii cmentarza.

Przed zaplanowaną na 2 czerwca wycieczką śladami tarnogórskich Żydów uczniowie wydrukowali zaproszenia, upiekli hamantasze, pozyskali chałki od lokalnej piekarni, zaprosili media. W końcu nadszedł wielki dzień. Przyniesie stres i zmęczenie, ale przede wszystkim dumę i satysfakcję. O godzinie 17.30 uczniowie zapraszają swych gości do zwiedzania miejscowego kirkutu, miejsca na co dzień niedostępnego dla mieszkańców. „Niech będzie wywyższone i poświęcone Imię Jego, wielkie w świecie, który sam stworzył według swojej woli. Niechaj ustanowi swe królowanie, niechaj sprowadzi wyzwolenie, niechaj ześle już wkrótce Mesjasza” – recytuje na cmentarzu „Kadisz Sierocy” Kamil. Przy bramie cmentarza nadal stoi budynek z czerwonej cegły z witrażami w oknach – to siedziba Chewra-Kadischa, tłumaczą zebranym licealiści. Na placu targowym nie pozostaje nic innego jak tylko wskazać na pomnik pamięci w kształcie obelisku i pokazać synagogę na zdjęciach. Dalej ul. Zamkowa. Niegdyś prawie w całości należała do rodziny Panofskich.

Na jednej z kratek bramy można jeszcze zobaczyć wyraźne inicjały A.P. – Albert Panofski. Ulica Krakowska też kiedyś była żydowska – tu była apteka Aeskulap Panofskiego, księgarnia Adolpha, sklep żelazny Schaflera – wymienia jednak z uczennic. O Związku Panien i Komitecie Mężów opowiada zaskoczonym uczestnikom wycieczki Kamil. W końcu wszyscy docierają na szkolne boisko. To jednak nie koniec, ale ciąg dalszy atrakcji.

Jest więc kiermasz uszek Hammana, projekcja filmu o przedwojennych Tarnowskich Górach, prezentacja animacji o dawnych żydowskich budynkach, nauka jidysz, hebrajskiego i żydowskich tańców. O refleksjach z całego wydarzenia, pozwólmy opowiedzieć samym uczniom: „Praca nad projektem pomogła nam nie tylko zrozumieć, ale przede wszystkim poczuć, że świat nie jest ani jeden, ani nie mówi jednym językiem. Rozmaite głosy rozbrzmiewają wokół nas i od nas zależy, czy ich obcość za zawsze pozostanie poza naszym zasięgiem, czy też stanie się cząstką naszej własnej egzystencji. Śląsk był i jest regionem nader tolerancyjnym wobec Innych – Obcych – Bliźnich. Niestety, historia przerwała tę narodowościową symbiozę, niszcząc bezpowrotnie budowane przez wieki porozumienie. Po śląskich Żydach pozostało jedynie około 60 cmentarzy, kamienic i kilka synagog. Dlatego warto pielęgnować to, co zostało. Przede wszystkim pamięć.”

Dotarliśmy do ciekawych informacji na temat naszego miasta, do których mieszkańcy już od dawna nie mieli dostępu. Miejsca, które mijamy codziennie, nabrały dla nas innego znaczenia, po poznaniu ich historii.

Natalia i Maja, uczestniczki warsztatów

Dzięki warsztatom rozwinęliśmy naszą wiedzę, czujemy, że rozwinęliśmy swoją tolerancję wobec innych kultur i postrzegamy nasze miasto jako wielokulturowe. Wiemy, że możemy teraz wyjść do ludzi i opowiedzieć im o pozytywnym wpływie Żydów na Tarnowskie Góry.

Agata, Magda i Karolina, uczestniczki warsztatów

Tarnowskie Góry

Szkoła:
II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica
Wyróżnienie:
II miejsce na Gali Szkoły Dialogu 2011
Wyróżniona Szkoła kontynuująca 2014
Uczniowie:
Koło Dialogu Międzynarodowego
Nauczycielka:
Anna Władek
Ekspert:
Krzysztof Gwóźdź
Trenerki:
Agata Jaworska, Magda Maślak

Więcej informacji o Tarnowskich Górach znajdziesz na stronie Wirtualny Sztetl:

Darczyńcy

Program Szkoła Dialogu w Tarnowskich Górach został zrealizowany dzięki wsparciu LINDY i JEROME’GO SPITZER’ÓW.

Dziękujemy Friends of the Forum za wsparcie programu edukacyjnego Szkoła Dialogu.

fof