Radom

I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika

Zaglądali do starych klatek z ażurowymi metalowymi schodami pamiętającymi czasy międzywojnia. Archiwalne fotografie odszukali w Archiwum Miejskim. Przygotowali makietę radomskiej synagogi. Dowiedzieli się, co znajdowało się przed wojną w niemal każdej kamienicy na ul. Rwańskiej, najsłynniejszej żydowskiej ulicy w Radomiu. O dawnych mieszkańcach opowiadali niczym o własnych sąsiadach: pod numerem 1 mieszkali szczotkarz Icek Ajchental oraz Motek Szudlam – krawiec; pod trójką zamieszkiwał Abram Frydman, ten który robił przedmioty z fajansu i porcelany. A naprzeciwko, pod czwórką, był magiel – Michalina Kwiek. I dalej: pod numerami 5 i 7 można było zakupić odzież. Z kolei pod numerem 8 pomocy medycznej udzielał felczer – Abram Finkielsztajna. Pod trzynastką miał swoją siedzibę Żydowski Chór Ludowy oraz przedszkole Estery Finklerówny. Każdy zakątek miasta ma swoją historię, każdy budynek swoich dawnych mieszkańców; podczas programu Szkoła Dialogu miasto przemówiło do licealistów z Radomia.

Po zakończeniu projektu uczniowie znają swoje miasto jak własną kieszeń. Nie tylko to współczesne, ale i to sprzed wojny, kiedy Radom był miastem wielokulturowym.Wtedy to obok siebie żyli Polacy, Niemcy, Romowie, Rosjanie i Żydzi. Społeczność żydowska pojawiła się w Radomiu jako pierwsza ze wszystkich mniejszości. Żydzi zaczęli napływać w drugiej połowie XVI w. W 1827 r. stanowili 23 proc. ludności miasta, a sto lat później 40 proc. wszystkich mieszkańców. Zajmowali się głównie usługami, handlem i rzemiosłem, współtworzyli fundamenty radomskiego przemysłu. Wiosną 1941 r. powstały w Radomiu dwa getta: jedno małe na Glinicach oraz drugie, duże getto w śródmieściu. Łącznie Niemcy zamknęli w nich 33 tys. Żydów wysiedlonych z miasta i okolic. Getta istniały do listopada 1942 r. Żydowskich mieszkańców miasta wywieziono wtedy do Treblinki. W getcie pozostało 2,5 tys. osób, które pracowały w obozie pracy do lipca 1944 r. Wojnę przeżyło kilkuset radomskich Żydów, większość z nich potem opuściła miasto.

Podczas warsztatów Szkoły Dialogu uczniowie radomskiego liceum z ciekawością zapoznawali się z informacjami dotyczącymi kultury i historii radomskich Żydów. Szczególnie interesujące były dla nich ćwiczenia ukazujące różnice i podobieństwa pomiędzy świętami chrześcijańskimi i żydowskimi. Inspiracją dla licealistów było także spotkanie z ekspertem – p. Sebastianem Piątkowskim, lokalnym historykiem i pracownikiem miejskiego archiwum. Podczas spotkania udało mu się bardzo zainspirować uczniów swoimi opowieściami, zaprosił ich także na wspólne oglądanie radomskich judaików w archiwum i jednocześnie gorąco kibicował ich projektowi.
Samodzielnym projektem uczniowskim w ramach Szkoły Dialogu była bowiem świetnie zorganizowana wycieczka po śladach dawnego żydowskiego życia w Radomiu. Licealiści nie tylko zdobyli mnóstwo informacji, również trudno dostępnych, i przygotowali długą i interesującą trasę spaceru, lecz także postarali się o jej różnorodne urozmaicenie. Przygotowano mapki, rebusy, zagadki, zdjęcia, rysunki i schematy dawnego miasteczka, a nawet zaangażowano w działania rodziców – tata jednej z uczennic własnoręcznie wykonał makietę nieistniejącej już synagogi radomskiej!

Podczas ponad dwugodzinnej wycieczki uczniowie oprowadzali swoich nauczycieli i rówieśników po charakterystycznych punktach związanych z żydowskim Radomiem. Przewodnicy dotarli na miejsce, w którym dawniej odbywał się targ żydowski, wskazali również uczestnikom, gdzie znajdowała się synagoga, i ukazali piękną makietę tegoż budynku. Na trasie wycieczki znalazły się również dwa dawne żydowskie szpitale, kamienica zamieszkiwana niegdyś przez słynnego fotografa Newsweek’a – Bernarda Gotfryda, budynek szpitala psychiatrycznego, w którym podczas wojny ukrywano Żydów, ul. Rwańska oraz żydowski cmentarz.

Praca uczniów została doceniona nie tylko wyróżnieniem ich projektu na uroczystej Gali Szkoły Dialogu w Warszawie, lecz także gorącymi słowami uznania od potomków radomskich Żydów, którzy kilkakrotnie byli oprowadzania po mieście ich rodziców i dziadków przez absolwentów Szkoły Dialogu z Liceum im. Kopernika w Radomiu.

Teraz dzięki tym informacjom śmiało mogę opowiadać osobom z zewnątrz (które nie brały udziału w tych zajęciach) różne ciekawostki. Pamiętam zdziwienie taty, gdy jadąc z nim rano do szkoły, zaczęłam mu szybko i w skrócie opowiadać o gettcie, ulicach żydowskich itp. Cieszę się, że mam taką wiedzę!

Martyna, uczestniczka warsztatów

Jestem mile zaskoczona, bo od urodzenia mieszkam w Radomiu, obecnie mam 17 lat i pierwsze 10 lat mojego życia spędziłam w kamienicy, która należała do Żydów i którzy niegdyś w niej mieszkali i nie byłam tego świadoma.. (…) Niepokojące jest to, że trudno, na pierwszy rzut oka, dostrzec w Radomiu pozostałości po żydowskiej dzielnicy.

Magda, uczestniczka warsztatów

Byłam obojętnie nastawiona do tego projektu. Jednakże po pracowitym, ze strony prowadzących, przygotowaniu nas do zrealizowania wycieczki, jakoś samowolnie bardzo się zmotywowałam do działania, ale przede wszystkim naprawdę się zaangażowałam.

Weronika, uczestniczka warsztatów

Gdyby dziś zatrzymał mnie ktoś na ulicy, z pytaniem o los Żydów z Radomia w XIX i XX wieku, mogłabym mu pomóc dzieląc się nowo nabytą wiedzą. Mam więc nadzieję, że takich akcji będzie więcej.

Angelika, uczestniczka warsztatów

Zaczynając nie wiedziałam co mnie czeka, co będę tam robić, a właściwie po co to robić… Kultura żydowska czy sam naród nie interesowały mnie. Teraz, kiedy skończyliśmy pracę nad projektem, stworzyliśmy wycieczkę, czuję satysfakcję że byłam częścią tego wszystkiego.

Kinga, uczestniczka warsztatów

Radom

Szkoła:
I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika
Wyróżnienie:
Wyróżnienie na Gali Szkoły Dialogu 2011
Wyróżniona Szkoła kontynuująca 2013, 2014, 2015, 2016
Uczniowie:
klasa I a, b, c, d
Nauczycielki:
Agnieszka Brzeska-Pająk, Ewa Kutyła
Ekspert:
Sebastian Piątkowski
Trenerki:
Karolina Kochanowska, Monika Oszmaniec

Więcej informacji o Radomiu znajdziesz na stronie Wirtualny Sztetl:

Darczyńcy

Program Szkoła Dialogu w Radomiu został zrealizowany dzięki wsparciu MINDY i IRVINGA KEMPNERÓW.

Dziękujemy Friends of the Forum za wsparcie programu edukacyjnego Szkoła Dialogu.

FOF właściwe